Wigilia Małgorzaty

Dzisiaj Wigilia, i z tej okazji krótki wpis o książce „Wigilia Małgorzaty”. To bardzo szczególna i piękna pozycja, w zasadzie trudno powiedzieć, czy bardziej dla dzieci, czy dla dorosłych. 

Pozornie  prosta historia ukazuje starszą panią samotnie spędzającą święta Bożego Narodzenia. Małgorzata ma dzieci i wnuki, ale nie chce zawracać im głowy swoją osobą. Niech sobie odpoczywają!

Jest więc to samotność z wyboru, wewnętrzna zgoda na wycofanie się z aktywności życiowej. Łatwo przychodzi, bo z biegiem lat „poza domem” oznacza zagrożenie. Tyle niebezpieczeństw czyha za progiem! Dlatego, gdy nagle rozlega się dzwonek do drzwi, Małgorzata wpada w panikę. Jeśli otworzy, na pewno stanie się coś strasznego!

Dla młodszych czytelników „Wigilia Małgorzaty” to pogodna historia o tym, że dobro przynosi dobro. Dla starszych to dodatkowo znacznie bardziej dramatyczny, ukryty w oszczędnym tekście i wymownych ilustracjach zapis walki z własnym, osuwającym się w niebyt „ja”, walki z czasem, który zabiera najbliższych i wszystko, co kochane.

Pascal Blanchet opowiada ilustracjami to, czego nie wyraziły słowa. Jego obrazy są dowcipne i melancholijne jednocześnie. Grają na emocjach, fundują nam gulę w gardle i wypełniają głowę mieszanką wspomnień, przebrzmiałych marzeń i nieaktualnych planów. Ale kierują też ku teraźniejszości.

W tej książce jest wszystko to, co przywołujemy w czas Bożego Narodzenia: tęsknota i nadzieja; człowiecza słabość i wewnętrzna siła, oraz drobne ludzkie gesty dobroci, które nie pozwalają zgasnąć światłu.

Wigilia Małgorzaty, India Desjardins, il. Pascal Blanchet, wyd. Dwie Siostry 2014.
Wiek: 10+

I jeszcze jedna, ale bardzo ważna rzecz: życzenia świąteczne dla Was! Dziękuję za obecność tutaj na blogu i na fanpejdżu, za wszystkie komentarze i opinie. Spokojnych, dobrych Świąt i wspaniałych książek pod choinką!